Jeruzalem onder vuur
Direct na de onafhankelijkheidsoorlog in 1948 stond de toenmalige Israëlische premier David Ben-Gurion onder hevig vuur met betrekking tot de toekomst van Jeruzalem.
De Verenigde Naties waren vastbesloten om de stad onder internationaal bestuur te brengen. De grondslag hiervoor lag in Resolutie 181, die door de VN op 29 november 1947 aangenomen werd.
Deze resolutie werd later bekend onder het verdelingsplan. Onderdeel van dit plan was om, naast de stichting van een Joodse en een Arabische staat in het Britse mandaatgebied Palestina, ook Jeruzalem onder internationaal gezag te brengen, als een soort van corpus separatum. Dit hield in dat de stad Jeruzalem niemand toebehoorde en een aparte status in de regio zou innemen.
De Arabische leiders wezen dit plan, inclusief een eigen staat en internationaal toezicht op Jeruzalem, unaniem en in zijn geheel af. De Joodse leiding ging echter wel met het plan akkoord, hoewel zij niet het bestuur zouden krijgen over de overwegend joodse bevolking van Jeruzalem.
Niettemin merkte de Joodse leiding op dat:
“David Lloys-George, eerste minister in de periode van de Balfour-verklaring, er de nadruk op had gelegd dat de Balfour-verklaring de toezegging bevatte geheel Palestina te veranderen in een Joodse staat, inclusief Trans-Jordanië. Jordanië werd echter in 1922 gescheiden van Palestina en werd een Arabisch koninkrijk. Nu wil men van het resterende Palestina nog een deel amputeren en er nog een andere Arabische staat van maken. Daardoor zal het gebied van het Joods Nationaal Tehuis tot minder dan een achtste van de beloofde oppervlakte herleid worden. Niemand mag het joodse volk vragen zulk een offer te brengen".
Toch ging de Joodse leiding akkoord met het voorstel, in tegenstelling tot de Arabieren, die massaal de wapens in de hand namen en de reeds gaande zijnde burgerstrijd monde uit tot een open en volledige oorlog tussen enerzijds de prille staat Israël en anderzijds de omringende Arabische landen.
Als reactie daarop bleef de VN volledig in gebreke met het handhaven van de orde en faalde het tevens in het redden van het oude historische gedeelte van de stad, toen Arabische (Jordanese) troepen systematisch het oude gedeelte van de stad, de oude synagogen en overige religieus-joodse gebouwen compleet vernietigden.
Desondanks kwamen de Verenigde Naties nu in 1949 weer met het idee van een internationaal bestuur over de stad. Ben-Gurion stond nu op 5 december 1949 in de Knesset en verwierp deze eis. Hij refereerde naar de afgelopen oorlog en verklaarde dat de Verenigde Naties “geen enkele vinger hadden uitgestoken” toen Arabische legers de heilige stad en haar joodse gebouwen vernietigden, de joodse bevolking uitmoorden en verdreven. En dat het alleen aan het nieuw geformeerde Joodse leger te danken was dat de omsingeling van Jeruzalem was opgeheven en de overwegend Joodse bevolking kon worden gered. Ben-Gurion verklaarde dan ook dat Israël Resolutie 181 niet langer zag als een gezaghebbende verklaring, met als voornaamste reden dat de Arabieren zich hier overduidelijk niet aan gebonden achten en de VN gefaald had in het handhaven van deze resolutie.
Een jaar later trokken Nederlandse VN-troepen zich terug uit het Bosnische Srebrenica, voor een Servische overmacht en het onvermogen van de VN hier adequaat op te reageren. Resultaat: meer dan 8.000 burgers in koele bloede vermoord.
Vanaf 2003 blijken de Verenigde Naties ook niet in staat om daadkrachtig actie te ondernemen en een eind te maken aan het Sudanese regime in Darfur. Dat Arabische en Chinese belangen hier zwaarder wegen dan mensenrechten maakt het des te schrijnender. Schrijnender omdat de VN schijnbaar meer waarde hecht aan goede betrekkingen met Arabische staten dan aan het doen waarvoor ze opgericht is: het waarborgen van de veiligheid van de mens.
Dat het nu juist de Arabische landen zijn die de laatste decennia en masse vertegenwoordigd zijn in de organen binnen de VN die gaan over mensenrechten, erfgoed en veiligheid is des te schrijnender. Het zijn namelijk die landen die massaal vrouwen anno nu nog steeds geen gelijke rechten toedelen als mannen, die christenen, joden en andere geloven dan Islam geen enkele duimbreed toegeven in eigen land en wereldwijd hoofdgrossier zijn in het financieel ondersteunen van een veelvoud aan Jihadistische organisaties.
Ook het door de Arabische lidstaten regelrecht ontkennen van aantoonbare historische banden van het Joodse volk met Jeruzalem, de Klaagmuur en de Tempelberg blijft binnen de VN ongestraft, sterker nog wordt ondersteund door het grootste deel van de daar verzamelde landen.
Kort samengevat is er geen enkele recente ontwikkeling dat aangeeft dat de VN in staat kan en zal zijn om Jeruzalem te beschermen en besturen. Duidelijker blijkt dat het de VN niet zozeer te doen is om recht te doen, dan wel om de grootste belangen voor zichzelf veilig te stellen.
Ben-Gurion was in staat om de VN in 1949 te weerstaan omdat de wereld begreep dat Jeruzalem de dunne rode lijn was waar géén enkele Jood zich uit wil en zal terugtrekken. Waarom niet? Omdat het Joodse volk diep overtuigd is van de juistheid van hun zaak.
Vandaag de dag is er, zoals gezegd, nog steeds een geloof onder velen dat internationaal bestuur zal werken en dat de VN anno 2016-2017 beter functioneert dan de VN uit 1947. Hiervoor is geen enkele basis, het tegendeel is zelfs waar.
In de laatste 30 jaar heeft internationaal toezicht in oorlogsgebieden geleid tot de ene ramp na de ander. In 1994 trokken VN-troepen zich terug uit Rwanda. Daarbij lieten zij de Tutsi’s onbeschermd achter die vervolgens genadeloos aangevallen en afgeslacht werden door delen van de Hutu-bevolking. Door het onvermogen en gebrekkig reageren van de VN op deze wandaad resulteerde dit in meer dan 800.000 doden.
Sinaïwoestijn
Ook de Bijbel spreekt, in dit verband, duidelijk over Jeruzalem en geeft ons dieper inzicht:
Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond; ja ook tegen Juda zal het gaan bij de belegering van Jeruzalem.
Zacharia 12:2
Hier worden onmiskenbaar de omliggende islamitische volkeren (in het rond) bedoeld. Israël bevindt zich te midden van hen, volledig omsingeld en ook in Judea omringd door een (Palestijns) Arabische bevolking.
Voor een groot deel binnen de Islam is Jeruzalem een schaal der bedwelming, gedreven door een onjuist beeld van de geschiedenis en opgejaagd door misleidende media. Het lijkt wel of vele moslims bij de gedachte aan Jeruzalem niet meer nuchter en realistisch kunnen denken en handelen. Zij worden daadwerkelijk door Jeruzalem bedwelmd. Ze doen uitspraken over Israël, die onjuist zijn en wanneer gecontroleerd, niet kunnen standhouden.
Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden.
Zacharia 12:3
Tegenwoordig zien we dat elk land, elke politiek leider en elke politieke of religieuze organisatie wel iets te melden heeft over Israël en de stad Jeruzalem. Ze struikelen over elkaar om hun afkeuring, zo niet haat, uit te spreken tegen Israël.
Te dien dage zal Ik de stamhoofden van Juda maken als een vuurbekken tussen het hout, en als een vuurfakkel tussen de garven; dan zullen zij rechts en links alle natiën in het rond verteren; en Jeruzalem zal blijven voortbestaan op zijn eigen plaats, te Jeruzalem.
Zacharia 12:6
Door Jeruzalem, de schaal der bedwelming, zullen de volken misleid worden. Zij zullen zich er mee bedwelmen en op stuk lopen. De schaal der bedwelming wordt tot een beker van Gods toorn voor alle vijanden van Israël. Jeruzalem zal niet alleen tot een zware steen voor de wereld zijn, maar ook tot een verterend vuur van God tegen de volkeren.
Want aldus heeft de Here, de God van Israël, tot mij gezegd. Neem deze beker met de wijn der gramschap uit Mijn hand en geef die te drinken aan alle volken, tot welke Ik u zend, dat zij drinken en waggelen en dol worden ten gevolge van het zwaard, dat Ik onder hen zend.
Jeremia 25:15-16
De omliggende Islamitische staten (and the world alike) zullen zich zeer sterk en overmachtig voelen. Met groot machtsvertoon zullen ze meer en meer hun haat en ook afgunst voor Israël laten blijken. Ze zullen Israël willen vernietigen, van de aardbodem vagen, maar het resultaat zal zijn dat niet Israël maar zij zelf het onderspit zullen delven. Jeruzalem zal op zijn plaats blijven staan, want Jeruzalem zal worden tot de stad van de koning der koningen: de Messias Jezus !
Klik voor een vergroting
In het blauw het Joodse deel met daarin (donker) gemarkeerd de getalsmatig aanmerkelijk grotere bebouwing en bewoning in vergelijking met het overwegend Arabische gedeelte (in geel) van Jeruzalem in 1947.
Verenigde Naties - VN
Antwoord uit de Bijbel
